Foto’s van RMS-dag 2024: “De essentie van de Molukse strijd blijft hetzelfde”
Deze fotoserie wordt je aangeboden door MOZA
© Alle foto’s Kaja Sariwating
Dit soort fotoreportages maken we omdat we ons niet herkennen in het beeld dat de mainstream journalistiek schetst over Molukkers in Nederland. MOZA is vandaag geïnterviewd door NPO Blend, maar verder bleef het vandaag angstvallig stil. Om de stilte van de mainstream media rondom 25 april te doorbreken bieden we je deze fotoreeks aan. We baseren ons op de feiten.
Van gevangenisstraf voor het hijsen van een vlag tot maatschappelijke betrokkenheid - een paar duizend Molukkers trokken op 25 april naar Den Bosch om te luisteren, elkaar te ontmoeten en zichzelf af te vragen wat zij kunnen betekenen voor de welvaart en mensenrechten voor de mensen op de Molukken.
Paar duizend Molukkers
Vandaag was het dus de 74e verjaardag van de RMS. Verjaardag? Een dag om te herdenken, te vieren, elkaar te ontmoeten en om een statement te maken dat Molukkers in Nederland niet oké zijn met een Indonesisch regime dat er niet is voor de mensen op de Molukken. Onderdrukking, bezetting, ontbossing, vervuiling door multinationals, onteigening van het land vanwege mijnbouw. De laatste jaren zijn dát de actuele thema’s vanuit de Molukken en niet zozeer de gewetensgevangen die worden vervolgd vanwege RMS-activiteiten. Maar er werd ook gedanst, gezongen en naar elkaar geluisterd. Het thema van de dag van bezinning. Ook de pemerintah RMS worstelt hoe de strijd voor welvaart, mensenrechten en wil van het volk op de Molukken moet worden vervolgd. Lang verhaal kort: op verschillende manieren kunnen jongeren iets betekenen voor de Molukken. Maar gaan talenten in de nieuwe generaties zich inzetten voor de RMS? De tijd zal het leren.
Grootouders met buggy’s
Op 25 april 2024 kwamen vrienden, familieleden en onbekenden vanuit heel Nederland samen om de onafhankelijkheidsverklaring van precies 74 jaar geleden te herdenken en te vieren. Maar die onafhankelijke republiek wordt niet erkend, ook niet door Nederland. Een paar duizend mensen waren er. Een groot deel van de Molukse gemeenschap in Nederland was vandaag dus niet in Den Bosch. Is RMS-dag dan nog wel relevant? Ik focus mij liever op de mensen die er vandaag wél waren. Want ik was er vandaag, ik proefde de sfeer en dat is waarover ik schrijf. Ook Molukkers in Nederland hebben een druk leven. Huisje, boompje, beestje. Maar toch willen veel Molukkers vandaag in Noord-Brabant zijn. De wil om elkaar vandaag te ontmoeten is er. Dat opa’s en oma’s met kleinkinderen en buggy’s hier naartoe komen. Mensen hun eenmanszaak een dag sluiten. Of ouders die hun kinderen ziek hebben gemeld, om hier samen met het gezin te kunnen zijn. Het is een klein offer.
Onze mensen daar leven vaak in armoede en ze profiteren niet van de grondstoffen die er zijn. En voor het bezitten van een RMS-vlag kan je ook nu een lange celstraf krijgen. Dat is superactueel, want dat gebeurde eind vorig jaar nog. Dat maakt vandaag relevant voor de mensen die er waren.
Bezinning
Het thema van RMS-dag was dit jaar bezinning. Bij bezinning sta je stil, reflecteer je en kijk je in de spiegel. Maar iedere generatie kijkt anders in de spiegel. De jongere generaties kijken op een andere manier naar de wereld. Ze hebben een andere opvoeding, meer kansen en andere carrières. Ongetwijfeld kijken zij ook anders naar de strijd voor een vrije Molukken. Die nieuwe generaties hebben hun ouders niet van dichtbij zoveel verdriet zien hebben. De strijd uit zich op een andere manier. Molukse verhalen zijn juist daarom de laatste tijd steeds vaker te zien op grote podia: in exposities, films, documentaires, vorig jaar op North Sea jazz met muziek. Producties gemaakt door Molukkers zelf. Makerschap kan zich in de toekomst best gaan richten op de welvaart van de Molukken of schending van mensenrechten. Op die manier verbinden we ons met onze families, dorpsgenoten en volk daar. Iets om over na te denken. Maar: de essentie van de Molukse strijd blijft voor velen hetzelfde.
Hieronder nog een aantal foto’s van vandaag.
