Adzalku: over vaders en zonen. ‘Een systemische blik op het Molukse verhaal. Persoonlijk, kwetsbaar en intiem’
Foto: Ed Leatemia. Gebruikt met toestemming van Edward Tuheteru
Op sociale media zagen we een aankondiging van een nieuwe theatervoorstelling voorbijkomen genaamd Adzalku: over vaders en zonen. MOZA stelde wat vragen aan systeemtherapeut, ondernemer en theatermaker Edward Tuheteru over dit project: over de voorstelling, systeemtherapie en het niet kunnen praten over moeilijke onderwerpen.
Hey bung Edward. Je gaat theater maken. Vertel, wanneer is de première?
‘We beginnen met een zogenaamde try-out op 17 maart 2023. De theatervoorstelling heet Adzalku: over vaders en zonen.’
Adzalku, waarom dit project?
‘Deze voorstelling speel ik omdat mijn vader en zoon respectievelijk 80 en 21 jaar worden. Mijlpalen in een mensenleven. Reden voor mij om een soort terugblik te maken over mijn relatie met mijn vader en mijn zoon.’
‘Voor Adzalku zet ik mijn professionele achtergrond als systeemtherapeut in. Om het publiek inzicht te geven in de patronen van een familiesysteem. Wat het betekent om je land te moeten verlaten en in Nederland te moeten wonen. Maar ook wat het betekent om er niet over te (kunnen en willen) praten.‘
Je bent in het dagelijks leven dus systeemtherapeut. Maar leren bezoekers van de voorstelling zelf ook iets?
‘Ik ben een pleaser, zo ben ik ooit een keer genoemd door een oud-directeur van mij. Dat komt doordat ik van huis uit, nooit durfde tegen de wil van mijn vader in te gaan. Ik deed wat hij zei en dat heb ik volgehouden tot ver in mijn volwassen leven, dergelijke patronen wilde ik op enig moment doorbreken, omdat het niet meer werkte voor mij.’
’In de voorstelling deel ik het een en ander vanuit mijn eigen ervaringen, maar ook vanuit mijn professie. Bijvoorbeeld hoe patronen overgaan naar volgende generaties. Maar dus ook hoe je dit kan doorbreken.’
De afgelopen maanden ben ik naar verschillende voorstellingen in het theater geweest. Van Gelukzoekers op Sumatra tot Daniël Arends. Wat is Adzalku vooral niet?
‘Adzalku is vooral een verhaal van herkenbaarheid, iedereen kent wel voorbeelden, over strenge ouders, weinig praten over vroeger of over zichzelf. Het is geen historische vertelling, zoals Gelukszoekers op Sumatra. Ik ben geen cabaretier zoals Daniël Arends, maar er zitten zeker grappige elementen in.’
Wat wil je met Adzalku precies laten zien?
‘Het is een persoonlijk, kwetsbaar en intiem verhaal over de relatie tussen vaders en zonen. Grotendeels gebaseerd op mijn eigen zoektocht, mijn verstrikkingen en verwikkelingen met mijn vader én met mijn zoon. Een systemische blik op het Molukse verhaal, dat maakt mijn voorstelling herkenbaar en tegelijkertijd anders dan andere verhalen en voorstellingen.’
Waarom is deze voorstelling juist nu zo nodig?
‘Het is nodig dat we leren om onze verhalen te vertellen, hoe moeilijk of ingewikkeld ze soms ook zijn. Zeker in ons geval waar het gaat om onverwerkte trauma’s uit het verleden.’
Kan je nog iets zeggen over de planning. Waar is de voorstelling bijvoorbeeld te bewonderen?
‘Ik speel op 17 maart in Utrecht. Daarna in Amsterdam (1 april), Rotterdam (9 april), Den Haag (23 april) , Alphen aan den Rijn (25 mei). En ik sluit af op 27 mei in Woerden, mijn geboorteplaats en de plaats waar mijn vader en zoon wonen. Deze laatste show wordt extra bijzonder met een surprise gastoptreden.’
Wat moeten mensen nog meer weten over deze voorstelling?
‘Ik heb er een multidisciplinair event van gemaakt. Met in het voorprogramma spoken word artiest Gloria Lappya, uit Bovensmilde. Daarnaast leveren meerdere Molukse kunstenaars een bijdrage. De expositie staat net als mijn voorstelling, in het teken van afkomst en vaderschap.’
Edward Tuheteru (1970, Woerden) is ondernemer, systeemtherapeut, vader van een zoon, schrijver van drie boeken. Adzalku: over vaders en zonen wordt zijn derde theatervoorstelling. Volg hem via zijn Instagram.
Kaartjes voor de voorstelling van 17 maart 2023 zijn nog te koop. Kijk hier voor meer informatie.
